Een kans voor Marcela

De kindertijd van Marcela Stanescu, die geboren werd op 1 februari 1995 in de gemeente Gura Väii, was een voortdurende reis van het ene opvangcentrum naar het andere. De ouders van Marcela zijn bekend als Silvica en Costel, maar ze hebben geen huisadres en ze brengen veel tijd in het buitenland door. Marcela’s ouders hebben nooit de intentie gehad om met het kleine meisje contact op te nemen. Waarschijnlijk zijn ze haar vergeten sinds ze haar in de steek hebben gelaten…

Drie weken na haar geboorte in de kraamkliniek van Onesti werd ze naar het weeshuis ‘Leaganul de copii’ in die stad gebracht. Na vier jaar werd ze verplaatst naar het opvangcentrum  in Comanesti, waarna ze het netwerk van appartementen Casa Mea tussen 2004 en 2005 bereikte. Pas toen besefte ze wat een familie was en wat het betekende om met andere kinderen samen te wonen en naar school te gaan. Ze slaagde er uiteindelijk in om de herinneringen van de voorgaande jaren te overwinnen. In mei 2005 is Marcela in het Residentie Center ‘Alexandra’ in Onesti geplaatst, waar ze tot augustus 2017 bleef wonen. Vanuit dit centrum kon ze gebruik maken van de diensten die werden aangeboden door de stichting Betania. Marcela heeft vanaf het eerste moment aangegeven dat zij graag bij deze stichting wilde blijven in het jeugdintegratiecentrum en dat ze deel wilde nemen aan het kamertrainingsprogramma. Dit was het moment waarop Stichting ‘Wanna Help’ te hulp schoot en Marcela wilde helpen in dit traject van twee jaar.

Hoewel er veel jaren zijn verstreken heeft Marcela nog steeds last van de totale afwezigheid van degenen die haar het leven hebben geschonken. “Ik ken mijn ouders niet, ik heb ze nooit gezien, maar ik wou dat ik alle vakanties of minstens de Kerstvakantie met hen kon doorbrengen”. Sommige kinderen in de centra gingen naar gezinnen en diegenen die, zoals zijzelf, in de centra verbleven, keken met enige jaloezie naar anderen die de gelegenheid hadden om een paar dagen bij de familie te zijn. Dat besefte Marcela met gemengde gevoelens.

De jonge, goedhartige, ijverige, oprechte en vriendelijke jonge vrouw Marcela is moeiteloos geïntegreerd in Betania. Het vooroordeel in verband met het feit dat zij een Roma is, heeft haar ambitie om te slagen in het leven alleen maar vergroot, en hoewel ze kleine  spraakstoornissen en een lichte mentale handicap heeft (die ook officieel als handicap is erkend), bezoekt Marcela avondcursussen op de Technische middelbare school in Onesti. Marcela is nog voor haar afstuderen erin geslaagd twee kwalificaties te behalen in haar dienstenprofiel, namelijk als serveerster en als hostess.

Marcela is gevoelig voor acceptatie en dat is te wijten aan het feit dat ze Roma is en een lichte spraakstoornis en mentale ontwikkelingsachterstand heeft. Ondanks al deze aspecten is Marcela een goede, knappe, hardwerkende, oprechte en vriendelijke vrouw. Met haar kwaliteiten slaagde ze erin om gemakkelijk in het centrum te integreren en nieuwe vrienden te maken. Met de nodige kwalificaties en de wens om iets terug te doen, heeft Marcela aangeboden om verantwoordelijk te zijn voor de schoonmaak van twee gebieden van Stichting Betania, waar zij 400 lei per maand verdient. Ze heeft geleerd haar maandelijkse budget te beheren, haar boodschappen te doen, rekening te houden met de prijs-kwaliteitsverhouding en voor zichzelf te koken.

Stichting ‘Wanna Help’ steunt Marcela samen met Stichting Betania door het geven van ondersteuning, zowel sociaal als met huisvesting, onderwijs en in psychologisch opzicht. Zo kan ze alle vaardigheden ontwikkelen die nodig zijn voor een zelfstandig leven en een zelfstandige toekomst.
Het kamertrainingsproject duurt twee jaar en kost in totaal 3500 euro. Tot dusverre steunde Stichting ‘Wanna Help’ twee jonge dames. Steun ons, zodat we meer jongeren kunnen helpen.

Lees ook: Simona heeft een toekomst voor de boeg