Written by oanacipca
Posted on October 22, 2017
Lacramioara, woont al meer dan twee jaar bij Betania. Ze heeft haar jeugd doorgebracht in een kinderhuis. Haar vader overleed in haar geboortejaar. Haar moeder bleef zonder steun achter en heeft haar nooit meer opgehaald van de kraamafdeling. Van de kraamafdeling werd ze naar het kinderhuis gebracht. Daar had ze een goede tijd, zegt ze zelf.
“Ik had een plek om te wonen en een dak boven mijn hoofd! Ik wist heel goed dat andere kinderen dat niet hadden! Het mooiste vond ik dat het er warm was en dat we te eten hadden. Ik vond het ook leuk om voor de kleinere kinderen te zorgen” zegt het blonde meisje met blauwe ogen, altijd glimlachend en vol licht.
Lacramioara was een soort van baby-sitter voor de anderen en dat vulde haar leven met liefde. “Zij houdt veel van kinderen en is, op haar beurt, geliefd bij kinderen,” zegt Mihaela, psycholoog bij Betania.
Het bedrijf waar zij nu werkt heeft veel vertrouwen in haar, ze is geordend, ijverig en welwillend. Trots liet ze me haar kamer zien, waar speelgoed nog steeds een belangrijke plaats in neemt. Ze heeft één grote wens ” gezond te zijn!” Ze werd geopereerd aan haar linker oor, binnenkort wordt ze ook aan haar rechteroor geopereerd, zodat op een dag haar problemen over zullen zijn.
Geschreven door Silvia Pătrăşcanu
Het centrum voor integratie van jongeren in het kader van Asociatia Betania beschermt 28 jongeren van 16 tot 26 jaar. Zes zijn studenten in Boekarest en wonen in een voorziening van Asociatia Betania. 22 jongeren wonen bij Betania in Bacau. De jongeren in de hoofdstad zijn studenten aan diverse universiteiten als economische wetenschappen, politieke wetenschappen, psychologie en pedagogiek. De jongeren op de thuisbasis van Betania werken en leren. 10 van hen hebben speciaal onderwijs gevolgd en hebben nu een baan. Twee van hen zijn ingeschreven op universiteiten in Bacau, één volgt economische wetenschappen en de ander fysiotherapie. De anderen ronden hun lyceum af en volgen opleidingen voor ziekenverzorgende.